Hoe december ongelukkig begon…

Ken je dat? Dat je helemaal relaxed in de auto stapt na een intensieve maar ook ontspannen yogales, dat je het gevoel hebt dat je helemaal zen bent? Meestal hou je dit gevoel vast tot je de volgende dag wakker wordt en de chaos van huishouden, werk en andere dagelijkse dingen weer begint. Helaas was dat voor mij op 8 december wel even anders, ik was wel helemaal zen na de yogales en ik was op weg naar huis. In Cruquius was het ongeveer 6 graden en het regende een klein beetje, geen reden voor mij om langzaam te rijden. Tot ineens bij Vijfhuizen de weg wit was, er lag een plaatselijk gevallen laagje sneeuw of hagel en de temperatuur ging naar beneden tot de 2 graden. Afremmen is dan een slecht idee, maar mijn voorganger besloot toch om het rempedaal aan te tikken en zo vaart te minderen. Ik besloot om naar de linkerbaan op te schuiven en op de motor af te remmen. Dat schuiven nam mijn auto wel heel erg letterlijk. Door spoorvorming van andere auto’s voelde ik de achterkant van mijn auto weg slippen en toen dacht ik alleen maar aan “sturen, sturen, sturen, sturen en vooruit kijken.” Het hielp gelukkig wel een beetje, mijn auto minderde vaart en ik heb ongeveer 400 meter heen en weer geslingerd over de Driemerenweg. Daarna ben ik in de middenberm geschoven en door de blubber remde ik nog verder af. Gelukkig stond de lantaarnpaal daar, ik botste liever daar tegenaan dan dat ik de andere rijbaan op zou schieten en andere mensen misschien zou raken.

Tsja, daar sta je dan…en nu?

Wie ga je bellen? ik stond diep in de blubber, dus zelf weg rijden kon ik niet. Moet je dan de ANWB bellen? Maar, ik sta ook tegen een lantaarnpaal aan, krijg ik dan geen problemen met de politie als de ANWB mij weg sleept? Gelukkig weet papa raad. Nadat ik mijn ouders had gebeld zouden ze mijn kant op rijden en moest ik van papa het 0800 nummer van de politie bellen. Ik was immers niet gewond en er was geen levensbedreigende of gevaarlijke situatie ontstaan. Uiteindelijk was de ambulance al onderweg, net als de politie en de brandweer omdat meerdere mensen 112 hadden gebeld.
Ondertussen kwamen er ook mensen kijken of alles goed was met mij, ik bleef namelijk in de warme auto zitten, buiten was het mij toch te koud. Aan de andere kant van de weg stond ook een auto in de berm en iedereen reed gelijk een stuk voorzichtiger. Het was zo plaatselijk glad dat zelfs de politie verbaasd stond te kijken. De ambulance kon snel weer vertrekken en de politie regelde het verkeer. De brandweer kwam even kijken of zij de autos weg konden slepen, maar dat was blijkbaar niet hun taak, want die waren ook snel weer weg. Mijn ouders waren er, ondanks de ontstane file, ook heel snel en de sleepwagen was ook al geregeld.
Al met al was ik binnen 1,5uur weer bij mijn ouders thuis. Nog even een kopje thee om tot rust te komen en dan proberen te slapen. Ondertussen merk je hoe snel Social Media berichten de wereld in kan brengen. Nog voordat ik thuis was stond er al een stuk op de website van het Haarlems Dagblad, met mijn auto op de voorpagina. Dit stukje was ook gedeeld op Facebook en zelfs midden in de nacht wordt daarop gereageerd. En ik kan je vertellen dat veel reacties niet leuk waren, ik reed namelijk echt niet te hard, ik had zeker geen alcohol op, ik was niet afgeleid door mijn telefoon of andere dingen en ik was zeker niet roekeloos aan het rijden, maar toch beweren veel mensen dat ik door een van deze dingen (of allemaal tegelijk) in de berm stond.

En weer door!

Na de schrik was er alleen spierpijn, de volgende dag ben ik in de auto van mijn moeder gestapt en naar mijn vriend gereden. Natuurlijk is het even spannend, maar ik ben blij dat ik toch de weg weer op durfde. Het hele weekend heb ik lekker rustig aan gedaan (Netflix aan en met een joggingbroek op de bank) en maandags gewoon weer aan het werk, op naar de drukte voor de kerst!! Met dank aan mama, waarvan ik de auto een weekje mocht lenen, kon ik gelukkig al mijn klanten toch tot dienst zijn en een mooi kerstkapsel geven.

Conclussie:

  • Sta je ergens langs de kant waarbij je zelf niet in de kreukels ligt, maar je auto wel, bel dan altijd 112.
  • Ga je auto uit, ook al is het koud buiten. Zo weten de mensen dat je niets mankeert en gebeuren er geen andere ongelukken omdat mensen 112 willen bellen voor jou of schrikken van een auto in de berm.
  • Lees je een bericht op Social Media over een auto die een ongeluk heeft gehad, ga er alsjeblieft niet gelijk van uit dat het komt door roekeloos rijgedrag. Of zet dit niet openbaar op Social Media in een reactie. Ik heb er echt wakker van gelegen omdat ik er echt niets aan kon doen maar wel verwijten kreeg van onbekende mensen.
  • Stap zo snel mogelijk weer in de auto, anders is er een kans dat je dat niet meer durft. Gewoon met het verkeer mee rijden en dan ben je zo over je angst heen.
Mijn auto tegen de lantaarnpaal op de Driemerenweg,
gelukkig alleen blikschade en zelf heb ik niets!